Vrijheid van meningsuiting

Gepubliceerd op 9 september 2019 om 11:58

Ik zit in verschillende groepen op Facebook.
Heel diverse groepen en ook best veel.
Waar ik de meeste interactie in heb, zie ik natuurlijk ook het meest op mijn tijdlijn.
En ik blijf me verbazen en verwonderen.

Nu vind ik dat oke, want zoveel mensen zoveel levens, ervaringen en meningen.
Die uiteraard anders zijn dan die van mij..
Daarom zit ik ook in die groepen.
En daarom lees ik bijvoorbeeld tijdschriften, echte “vrouwentijdschriften” zoals de Libelle, Flair, Margriet, Vriendin, Viva etc.
Hier leer ik zo-veel van.
De dames in mijn praktijk, degene die ik het liefste wil helpen, zijn de dames uit dat tijdschrift.
Moeders vooral.
Wanneer collega’s van mij vragen welke vakliteratuur ik lees, gniffel ik en lach ik nog harder als ik hun gezicht zie wanneer ik ze het vertel.
En dan heb ik ook nog Facebook als vakliteratuur.
Ik zit in groepen voor moeders van kleine kids, een groep voor moeders met pubers, business groepen, netwerkgroepen, creatieve groepen.
Echt, voor mij is Facebook hier een geweldige uitkomst.
Mijn interesses qua muziek, spiritualiteit, kruiden, bomen, een betere wereld qua milieu vind ik hier allemaal.
En ik zie nog nieuwe dingen, ontmoet interessante mensen, online weliswaar, maar die kom ik in Harderwijk zo niet tegen.
Internationale groepen zijn ook erg interessant.
Ik bereik zo veel meer moeders, gelijkgestemden qua hobby’s en missies.
Dus Yeah voor Facebook!

En dan die verschillende mensen in die groepen.
Met allemaal hun eigen verhaal, ervaringen en vooral ook meningen.
Het is heel makkelijk om je mening er maar neer te plempen en dan ben jij het kwijt.
Soms lees ik alleen de reacties op een vraagstuk.
Wanneer mijn mening in al die reacties al voorkomt, reageer ik niet.
Alleen wanneer ik denk dat ik echt de tip van de week heb of mijn oplossing is nog niet genoemd, reageer ik.
Je ziet dat veel mensen dit niet doen.
Ook prima.
Alleen 20x dezelfde kreet/oplossing roepen schiet niet op natuurlijk.
Mensen lezen soms slecht.
Of alleen dat wat ze willen lezen.
En vaak zie je echt respectloze reacties.
Dat valt me echt op, die bekijk ik en als ik echt vind dat ik daar wat op moet zeggen/het op moet nemen voor iemand, dan doe ik dat.
Vaak is het kletsen tegen de muur.
Of wordt men persoonlijk.
Zo vreemd.
Je mag een eigen mening hebben.
Absoluut!
Graag zelfs!
En die mag je ook verkondigen, maar nooit ten koste van iemand anders.
Als je totaal niet gelooft wat iemand zegt, kun je zeggen dat je een andere mening hebt of dat het niets voor jou is, zonder het als onzin/bullshit te bestempelen.
Kijk ook even of het nut heeft dat je überhaupt reageert als het echt helemaal niks voor jou is.
Tip van de week van mij, kijk even op degene z’n profiel.
Vaak kun je aan de hand daarvan inschatten of het nut heeft jouw mening/advies te plaatsen.
Of het gesprek aan te gaan.

Eigenlijk zou dat voor alles moeten gelden.
De vrijheid van meningsuiting wordt vaak aangehaald of uit de kast gerukt als men op een uitspraak gewezen wordt.
Ja. Die vrijheid hebben we gelukkig.
Ik ben er echt blij mee.
Maar ‘misbruik’ het niet.

Een voorbeeld wat ik laatst tegenkwam is Meghan Markle, de vrouw van prins Harry van Engeland.
Zij is kersverse moeder. En ook nog kersverse prinses.
En voor de moeders onder ons, je weet nog hoe overweldigend het was. Hoe nieuw. Hoe onzeker je was.
Hoe graag je bevestiging zocht en van je mede-nieuwe- moeders ook kreeg.
Dat je helemaal NIET zat te wachten op commentaar van bijvoorbeeld het consultatiebureau, als kind niet in de groeicurve zat.
Je ook niet blij werd van andere mensen die eerst al op die hele dikke buik reageerden met het is zeker een tweeling?
En later nog: is het een jongetje, terwijl je mooie meisje met roze kleertjes aan in de wagen lag.
Wat wij echt doen. En ik snap er geen jota van. Is dat we iedereen afzeiken.
“Heb je gezien hoe Meghan Markle haar baby vasthield?
Ze deed het helemaal verkeerd.
Ondersteunde het hoofdje niet.
Het ruggetje moest beter vast gehouden worden.
Waarom zat het babytje niet in een wagen of maxicosi.
En wat had het kindje aan in vredesnaam? Is dat mooi en koninklijk ofzo? Of waarom zulke dure pakjes?”
Zo kan ik nog wel even doorgaan.
Onthoudt alsjeblieft dat hoe jij praat veel over jou zegt.
Wat jij doet, anderen ook kunnen doen.
Wil je dat niet? Doe het zelf dan ook niet.
Je kunt allemaal een mening hebben over Meghan Markle als kersverse moeder.
Denk dan nog eens terug aan jouw eerste dagen van het moederschap.
We doen allemaal maar wat en op onze eigen manier en met ons eigen unieke verhaal, ervaringen en leven.
Wees lief voor jezelf maar vooral voor de ander.
Verspreid dus meer liefde op Facebook en daarbuiten.
Geef die moeder met dat kind in die hysterische bui een bemoedigend glimlachje of klopje op haar schouder van “je kunt het”.
Die moeder met die eigenwijze puber die het bloed onder d’r nagels vandaan haalt een “zet ‘m op, het is een fase of doet die van mij ook”.
#doeslief

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.