En weer zijn we een week verder.. lieve lezeres
Wat gaat het toch hard.
Vorige week was jongste in de gloria en nu is die week herfstvakantie alweer voorbij.
En dan deden wij nog niet eens heel gek..
Hij heeft geld verdiend met oppassen, met nichtje/neefje gespeeld..of zeg liever gehangen, gevoetbald, is teleurgesteld geweest over zijn voetballen, heeft gewonnen, lol gemaakt en echt puber eten gegeten de hele week behalve de boerenkool bij opa en oma en het is nog geen maandag!
Die oudste was alweer aan het rennen voor school deze week.
We (jongste en ik) waren bij haar op school te gast om te komen eten.
Cocktail gedronken, heerlijk gegeten en natuurlijk leuk om te zien waar Sterre het nu steeds over heeft.
We kenden alleen de verhalen en ik vergeleek het steeds met mijn herinnering van de MTRO toen ik daar op zat en met de hele klas bij de Hotelschool ging eten.
Die lijn der verwachting was bizar te noemen en ook weer heel erg grappig.
Verrassend en leerzaam!
We kwamen daar aan en het was duidelijk dat ze op ons wachtten.
Het was een ruimte, mooi aangekleed als restaurant en daarin stonden maar liefst 10 tafels (in mijn herinnering) waarvan er 2 bezet waren en de 3e die was opgedekt was voor ons.
(Jammergenoeg weet mijn kind niet dat ik een hekel heb aan met mijn rug naar de ingang/waar steeds mensen vandaan komen te zitten.)
Mijn herinnering was een volle ruimte als restaurant met minimaal een klas van ongeveer 30man en daarnaast nog andere gasten.
Dit was high dining blijkbaar.
De lerares kwam even kennis maken en legde uit dat er zo weinig mensen waren omdat er beoordeeld werd vanavond.
Al was het dan apart dat je je eigen familie moet bedienen...
Sterre doet tegen ons echt niet zo keurig als dat ze tegen vreemden doet.
Maar die lijn der verwachting..
Ik merkte deze week een aantal keer dat men daar moeite mee heeft.
Ik sprak meerdere vrouwen die dingen 'logisch' vonden.
Of zeiden: dat doe je dan toch gewoon?
Of: dat snap je dan toch wel?
Zo.werkt.dat.dus.echt.niet.
Iedereen reageert, denkt etc. vanuit zijn of haar eigen verwachting.
Opvoeding.
Karma.
Karakter.
Gesternte.
Zielsmissie.
Niks is logisch.
Soms doen mensen dezelfde dingen.
Vanuit diezelfde opvoeding, tijdsbeeld, verwachting of eerdere ervaringen.
Maar - en dit hoor je mij heel vaak zeggen - ieder mens is uniek!
Dus wat jij logisch vind of waarom jij doet zoals je doet..
Kan een ander zich totaal niet in vinden.
Of gedeeltelijk..misschien wel.
Vandaar dat ik ook mensen coach op de manier die bij hen past.
Wat hen triggert om in actie te komen en het vanaf nu af aan anders te doen.
Maar dan moet je het nog steeds wel zelf doen.
En geen verhaaltjes gaan vertellen tegen jezelf.
Of de hele tijd signalen negeren.
Het kan best lastig zijn.
Of pijnlijk.
Maar hee, groeien gaat niet zonder pijn.
Ik weet daar zelf alles van.
Sommige dagen netflix ik er doorheen.
Andere dagen schop ik tegen de bladeren aan in het bos.
Jeeejj herfst!
Of schrijf ik.
Ga ik verven of tekenen.
Of een sessie bij m'n therapeut.
Niet te veel willen begrijpen en analyseren maar boos zijn, dus gillen of schoppen.
Verdrietig zijn, dus lekker met een dekentje op de bank een zielige film kijken en huilen.
En jij?
Wat vind jij logisch of wat doe jij om met jouw gevoelens om te gaan?
Laat je het me weten?
Wens ik je een heel fijn weekend!
#spreadlove
★
Esther
Reactie plaatsen
Reacties